ΠΡΑΓΜΑΤΙ...

   Πάνω που είπα να περιγράψω την μουντάδα του καιρού μας(γι΄ αυτό και το χρώμα της γραμματοσειράς), έβγαλε ήλιο. Ε, εντάξει μην ενθουσιάζεστε κιόλας, ανάσα παίρνει, ή αν το θέλετε αλλιώς γεμίζει την φούσκα του για να μας ξανακατουρήσει! 
    Αυτό το φετινό τι να πει κανείς, θυμίζει την ιστορία-πραγματική με πολλές εκδοχές λόγω παρέλευσης χρόνων-με τον καπετάνιο ενός μικρού μότορσιπ(έτσι τα έλεγαν παλιά τα μικρά φορτηγά που κουβαλούσαν εφόδια και εμπορεύματα)που ήρθε να ξεφορτώσει το φορτίο του την περίοδο του "σαραντάημερου"(τέλη Νοεμβρίου μέχρι τις γιορτές), που έβρεχε επί 40 μέρες, κι αφού απελπίστηκε να περιμένει μέχρι να μπορέσει να αδειάσει το φορτίο, βρίσκοντας στον Πειραιά μετά από χρόνια κάποιον λιμενεργάτη, τον ρώτησε : "τι γίνεται, βρέχει ακόμα στη Σάμο;". 

   Εμείς εδώ βέβαια έχουμε και ένα θέμα με τους σκαμμένους δρόμους και την λάσπη, αλλά το ωραίο ήταν με κείνον τον δρόμο έμπροσθεν του δημαρχείου, που χτες ενώ είχε στεγνώσει κάπως και περπατιόταν, το απόγευμα έσπασε κεντρικός σωλήνας ύδρευσης μπροστά στο πάρκινγκ του πρώην Γαληνός και τα νερά έτρεχαν ως το... Ξενία(όχι μην ταράζεστε, δεν κινδύνευσε η στατικότητά του, κρατάει γερά).
   Κωλόκαιρος τελικά!

Χτες ανέβασα βίντεο προ 10ημέρου με την Αργυρώ στη στεριά να ψάχνει απάγγειο για ξεκούραση. Σήμερα το πρωί, λόγω Κυριακής ίσως, έπαιζε με ένα ψάρι στο γυαλό, στη γλίστρα στο Μαλαγάρι, γινόμενη θέαμα από τους πρωϊνούς-όπως εγώ-επισκέπτες.

Η ΚΑΛΗ ΜΑΣ Η ΑΡΓΥΡΩ...

Ε, εντάξει δεν κομίζω και τίποτα νέο, την Αργυρώ είπα να ανεβάσω που ήρθε κάποτε-πέρυσι;-για να μείνει στα νερά και στην ξηρά μας. Απ΄ ότι φαίνεται δεν σκοπεύει να βγει έξω αλλού, μας συμπάθησε την συμπαθήσαμε, της φερόμαστε άψογα και σύμφωνα με τις οδηγίες των ειδικών του Αρχιπελάγους, άρα σου λέει, πού να τρέχω τώρα αλλού εδώ καλά περνάω... Τη μια στου Γάγγου, την άλλη πίσω απ΄ το λιμενοβραχίονα, μετά στο Κοκκάρι, τελευταία στο Μαλαγάρι, ανάμεσα στα ξεχειμωνιάζοντα σκάφη(εξ ού και το βίντεο) η Αργυρώ έχει γίνει όχι αυτό που λένε στην τουριστική διάλεκτο η "μασκώτ" μας. Θα έλεγα ότι η Αργυρώ είναι η "γοργόνα" μας, κι έτσι θέλουμε να μας επισκέπτεται, να βγαίνει στις ακτές, χωρίς να ρωτάει για τον βασιλιά Αλέξανδρο, να ξεκουράζεται και πάλι απ΄ την αρχή.
   Στο βίντεο μια επίσκεψη της περασμένης εβδομάδας.

Η ΑΝΟΙΞΗ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙ ΘΥΡΑΙΣ

 ΄Οτι και να κάνει, όσο κι αν επιμένει να βρέχει ένα δίμηνο τώρα, η Ανοιξη δεν καταλαβαίνει τίποτα, είναι σαν τον ερωτευμένο που "φορτώνει" εσωτερικά και δεν φρενάρεται...

 Η άνοιξη λοιπόν μας έφτασε, εμπρός βήμα ταχύ.... κλπ. κι εγώ πήρα το κορίτσι μου την Κέλλυ και πήγαμε να θαυμάσουμε, να μυρίσουμε και-φυσικό επακόλουθο-να κατουρήσουμε τα φυτά της γειτονιάς μας...

 ...τα οποία, όπως βλέπετε φυτρώνουν και επί των τοιχίων εκ μπετόν αρμέ, είχε την φαεινή έμπνευση η Ειρήνη να φυτέψει στις οπές του τοιχίου όταν τέλειωσε και ιδού τα αποτελέσματα...

 ...η περιοχή είναι ο Αγ.Αθανάσιος στις παρυφές του περιμετρικού, κάτω ακριβώς από το καταρρεύσαν το πρώτον κομμάτι των πρανών του...

 ...κι όπως λέει κι ο ποιητής "το χάσμα π΄ άνοιξε ο σεισμός, ευθύς εγέμισ΄ άνθη"...

 ...κι εδώ το εντυπωσιακότερον, ο κορμός είναι θύμα της μπλουντόζας κατά την διάνοιξη, αλλά διατήρησε τα συνοδευτικά του αγριολούλουδα(το λέει και το ανεπανάληπτο άσμα"τ΄ αγριολούλουδο αντέχει...")

 ΚΑΛΗ ΑΝΟΙΞΗ σε όλους, υγεία, χαρές και απολαύσεις, στην μοναδική-μη σωβινιστικόν-Σαμιώτικη φύση...!

22 Γυναίκες κυνηγούν ένα τόπι!

Εκ γυναικός πηγάζουν τα... θαύματα, κι αυτοί που λένε για τα "φαύλα" είναι μισογύνηδες και φανατίλες. 
   ΄Ενα αξιοπρόσεκτο γεγονός τον τελευταίο καιρό μέσα στην μαυρίλα της καθημερινότητας, στην "λασπίλα" της πρωτεύουσας και στην "καφρίλα"  της παραλιακής της, ήρθε να προσδώσει ομορφιά, γνήσιο αγωνιστικό πνεύμα και αισιοδοξία στη ζωή της μικρής μας πόλης. Γυναικείο ποδόσφαιρο-ώου γιές-με τρεις(αρ.3) ομάδες, οι δύο από την Σάμο η μία από τις νωχελικές κατά τα άλλα Ράχες της Ικαρίας, που διαγωνίστηκαν σε ευπρεπή αθλητικά πλαίσια, σε ένα τουρνουά που οι διοργανωτές αφιέρωσαν στην μνήμη του κατά χρησικτησία "ιδιοκτήτη" του σταδίου Γιάννη Χαροχέρη-Μπαφαλή, που έφυγε πρόσφατα. 
   Οι αγώνες σύντομοι λόγω χρονικών περιορισμών αλλά μεστοί τεχνικής και ήθους αθλητικού, χάρισαν ωραίες και πρωτόγνωρες φυσικά στιγμές στους φιλάθλους και των δύο φύλλων που τους παρακολούθησαν. ΄Ηταν η πρώτη απόπειρα λίγες και καλές οι ομάδες, ελπίζω ότι σύντομα θα δημιουργηθούν κι άλλες, έτσι γίνεται με όλες τις κοινωνικές διεργασίες άλλωστε, ώστε να δούμε στο εγγύς μέλλον κοντά στα άλλα κι ένα γυναικείο πρωτάθλημα. 
   ΄Ισως να είναι και ένα δέλεαρ για προσέλκυση φιλάθλων ξανά στα γήπεδα, που στους ανδρικούς αγώνες αραιοκατοικούνται οι κερκίδες τους. ΄Ισως ακόμη να δημιουργηθούν εξ αυτού και σχέσεις μεταξύ παικτριών και φιλάθλων και να προκύψουν ευχάριστα γεγονότα, γιατί όχι; 
    ΄Οπως λέει και ο Νίκος Νόου, στο βιβλίο του "Τα παιδιά της θύελλας"-με άλλη αφορμή αλλά ισχύει παντού- "πάντα κάτι καλό γεννιέται όταν ανταμώνουν οι άνθρωποι".
                 Καλή επιτυχία κορίτσια!

Αφού το προηγούμενο blog μου, το "σύστημα" δεν μου το επαναφέρει, δεν ξέρω γιατί, τι το ΄πιασε, ως καλό παληκάρι που είμαι πήρα άλλο μονοπάτι και έκανα ένα καινούργιο, όχι τίποτ΄άλλο, αλλά γιατί έχω την ανάγκη να εκφράζομαι. Σας παρακαλώ να με επισκέπτεστε από τώρα και στο εξής και να με σχολιάζετε απαραιτήτως ,αλλά με ευπρέπεια και συμπάθεια.