Τι δεν κατάλαβες πατριώτη;

 Η προκυμαία της πρωτεύουσας αλλάζει βάσει σχεδίου, που το αποδέχτηκαν οι περισσότεροι πολίτες της ή τουλάχιστον συμφώνησαν ότι εκείνο το χάλι με τις λαμαρίνες απ΄ άκρου εις άκρη, δεν θα μπορούσε να πάει παραπέρα, με δεδομένα ότι η πόλη είναι νησιωτική, τουριστική, ανθρώπινη και με μια παράδοση δεκαετιών τόπος συνάντησης, ψυχαγωγίας, απόλαυσης.... Αυτό λοιπόν το σχέδιο, με την προσθήκη και της ανάγκης προστασίας από την λεγόμενη "επάλλαξη", προβλέπει την αφαίρεση από την ζώνη της προκυμαίας των αυτοκινήτων, την ανάπτυξη μιας ζώνης προς τη θάλασσα για τον άνθρωπο και τις ήπιες δραστηριότητές του, ποδηλατόδρομο, παγκάκια, παρτέρια και τραπεζάκια έξω, μια μορφή δηλαδή, που πρέπει να έχει σαν νησιωτική πρωτεύουσα, παρέχοντας σε  κατοίκους και επισκέπτες όμορφες στιγμές...

 ...και πάμε τώρα στο μέγα θέμα της στάθμευσης, δηλαδή της κακής συνήθειας, που έτσι κι αλλιώς έπρεπε να κοπεί. Θυμόμαστε όλοι, πρόσφατο είναι, τα διπλοπαρκαρισμένα στην δεξιά μεριά προς λιμάνι, που σε μόνιμη σχεδόν βάση καταλάμβαναν την μία λωρίδα κυκλοφορίας. Θυμόμαστε τα παρκαρισμένα απέναντι προς τη θάλασσα, με τα "κόντρα" παρκαρισμένα, τα σφυρίγματα των... "απομέσα" να βρεθεί ο "απόξω" για να τους επιτρέψει την αναχώρηση, τους καυγάδες, το λιμενικό να κάνει τον ειρηνοδίκη στις προστριβές. Θυμόμαστε, όσο που έβλεπε το μάτι μας, μια "γυαλάδα" παντού από τις λαμαρίνες κάτω από τον ήλιο του καλοκαιριού. Θυμόμαστε, τις περατζάδες των "πειραγμένων" αυτοκινήτων με τα ογκώδη ηχητικά, τις σούζες των αφιονισμένων μηχανόβιων. Τα θυμόμαστε. Και θέλουμε να συνεχιστούν;

Τα ερωτήματα που έχω προς όλους είναι απλά και τα θέτω με κάθε καλή διάθεση διαλόγου και συνεννόησης:
1.Σε ποιά πρωτεύουσα της Ελλάδας, της Ευρώπης ή του κόσμου, νησιωτική ή ηπειρωτική, σταθμεύει κανείς εκεί ακριβώς που: α)έχει δουλειά, β)θέλει να πιεί τον καφέ του,γ)θέλει να μοστράρει τους τροχούς του.
2.Σε ποιά χώρα του γνωστού κόσμου, οι δρόμοι είναι για στάθμευση;
3.Σε ποιό κράτος του κόσμου, οι εποχούμενοι παντός τροχοφόρου επιβάλλουν την δική τους άποψη στην κυκλοφορία;
   Δεν αμφιβάλλω και νομίζω κανείς σώφρων άνθρωπος, ότι η αρμόδια αρχή θα έπρεπε να εξασφαλίσει χώρους στάθμευσης, ώστε να διευκολύνεται η ζωή των πολιτών της. Χώρος στάθμευσης υπήρχε εξαρχής μετά το Γεφυράκι, δεσμεύτηκε το άλλο μισό για εργοτάξιο(κακώς, θα μπορούσε να πάει κάπου μακρύτερα), αλλά θα ελευθερωθεί σύντομα, άνοιξε ο χώρος του λιμανιού και πρόσφατα, προσωρινά και ο χώρος στην πρώην ιχθυόσκαλα. Για κάθε δύσπιστο αρκεί τις πρωϊνές ώρες, τότε που οξύνεται το πρόβλημα, να περιδιαβεί τους διατιθέμενους χώρους στάθμευσης και να μετρήσει κενά και αντίστοιχα να μετρήσει και τα παρανόμως σταθμευμένα επί της παραλιακής. Αν η σύγκριση βγάλει έλλειψη χώρου αυτή θα είναι μικρή. 
    Και τώρα μια τελευταία διαπίστωση: Γιατί μόλις μπήκαν τα απαγορευτικά στις παρκίδες, αυτές ελευθερώθηκαν και βρήκαν τη χαρά τους τα αυτοκίνητα διανομών, χρηματαποστολών και άλλα; Γιατί από την ώρα που άρχισαν να μπαίνουν τα πλαστικά κολονάκια-ως εκεί που έφτασαν- εξέλιπαν τα παρκαρισμένα; Θέλω να πω, δηλαδή πρέπει να μας "περιφράξουν" για να προσαρμοστούμε στα υπό του Κ.Ο.Κ. προβλεπόμενα;
    Εν κατακλείδι-γιατί πολλά έγραψα και δεν είχα σκοπό- μέρα τη μέρα το έργο απέναντι παίρνει μορφή και σας συστήνω έστω, κι αν δεν επιτρέπεται, να περπατήσετε κατά μήκος του έξω πεζοδρομίου και να φανταστείτε με βάση την ως τώρα διαμόρφωση, πόσο όμορφη θα είναι η προκυμαία μας σε λίγο καιρό. Να κοιτάτε κάθε μέρα τις πινακίδες που γράφουν "Πώς θα είναι η πόλη μας σε λίγο καιρό" και να συνοδοιπορήσετε στο όνειρο όσων φαντάστηκαν κάτι τόσο όμορφο. Αφήστε τα αυτοκίνητο, περπατήστε, καθήστε στα μαγαζιά της προκυμαίας(άλλη ωραία εξέλιξη, όλα σχεδόν τα κλειστά μαγαζιά άνοιξαν ή ανοίγουν οσονούπω, συνθέτοντας μια προκυμαία -όνειρο), απολαύστε αυτό το μοναδικό προνόμιο, που είχαμε χάσει τόσα χρόνια, να καθόμαστε και να βλέπουμε θάλασσα, να βλέπουμε κόσμο, κι όχι τα "γεννήματα" όλων των αυτοκινητοβιομηχανιών του κόσμου.