«ΦΕΞΕ ΜΟΥ ΚΑΙ ΣΥΓΚΛΙΝΑ» 

 Σε συνέχεια του προηγουμένου μονόπρακτου, περί Βρωμολογικού και θέλοντας να συμβάλλω στον πεπολιτισμένο διάλογο περί του μέσα ή έξω στο Ευρώ, στην Ευρωζώνη και εν τέλει τι θέλουμε ως λαός, σας παραθέτω τούτο το πόνημα, επίσης του 2005(τότε είχα έναν οίστρο συγγραφής, μετά το ξεπέρασα).....

              ΜΟΝΟΠΡΑΚΤΟ: «ΦΕΞΕ ΜΟΥ ΚΑΙ ΣΥΓΚΛΙΝΑ» 2005

{Από τη πόρτα της ταβέρνας βγαίνουν δύο τύποι στουπί στο μεθύσι τρεκλίζοντας, ρακένδυτοι και έχουν κρεμασμένοι μπροστά από μία ταμπελίτσα. Του ενός γράφει «ΦΤΩΧΟΣ» και του άλλου «ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΟ ΟΡΙΟ ΤΗΣ ΦΤΩΧΕΙΑΣ» με ένα βέλος που δείχνει τα γεννητικά του όργανα. Προσπαθούν να βρουν τον δρόμο για τη καλύβα τους, ενώ το αντικείμενο της κουβέντας είναι όσα άκουσαν στην τηλεόραση για την σύγκλιση με την Ευρώπη...}

ΠΡΟΣΩΠΑ: Ο Λουκάς κι ο Μάρκος

Λ.Πού πα ρε...από κει είναι το σπίτι;

Μ.Αμ από πού είναι από κει;(και δείχνει στην ίδια κατεύθυνση)

Λ.Κι ύστερα σου λένε να συγκλίνουμε με την Ευρώπη...εδώ δεν μπορούμε να βρούμε το σπίτι μας...

Μ.Σε τι να συγκλίνουμε με την Ευρώπη, ποιός τα λέει αυτά;

Λ.Καλά ρε δεν άκουσες ότι ο στόχος είναι η πραγματική σύγκλιση;...να παίρνουμε σου λέει τον ίδιο μισθό με τους άλλους Ευρωπαίους...

Μ.Μεθυσμένος είσαι ρε; Γίνονται αυτά τα πράγματα; Απάνω στη σούρα σου το φαντάστηκες;

Λ.Εγώ τα φαντάστηκα; Μα καλά δεν άκουσες ότι ήρθε η ώρα μας να επιτύχουμε την πραγματική σύγκλιση;

Μ. Γιατί μέχρι τώρα ποιά είχαμε πετύχει την σκέτη; ΄Εχει και σύγκλιση ξεροσφύρι και με μεζέ;

Λ.Ο νούς σου στο κρασί είναι...ποιά σκέτη μωρέ;

Μ.Καλά ρε μεθυσμένος είσαι;Αφού λες ότι ήρθε η ώρα για την πραγματική σύγκλιση, ως τώρα δηλαδή ποιά πετύχαμε;

Λ.Είχαμε πετύχει καμμιά;

Μ. Εμένα ρωτάς, εγώ αυτό που ξέρω είναι ότι σαν κι εμάς(δείχνει τις ταμπέλλες τους)έχει σ΄ όλη την Ευρώπη, άρα κάποια πετύχαμε δε νομίζεις;

Λ. Ε, εντάξει εμείς ανήκουμε στις παράπλευρες απώλειες...

Μ.Κάπου το έχω ξανακούσει αυτό...

Λ.΄Αλλο εκείνο ήτανε από τον πόλεμο του κόλπου...

Μ.Α, εμείς είμαστε από άλλο κόλπο;

Λ.Μάγος είσαι; Ρε συ...αυτά τα πράγματα σου λέει, έρχονται σταδιακά...πρώτα η ένταξη, μετά η πλήρης ένταξη, ύστερα η σύγκλιση...τώρα η πραγματική σύγκλιση...

Μ.Α, κατάλαβα...μας τα δίνουν λίγα-λίγα, μην μας πειράξουν στο στομάχι...για να μην... πλουτίσουμε απότομα(τον κοιτά από πάνω ως κάτω ειρωνικά)

Λ.Σταδιακά σου λέει...μην το πιείς όλο το μπουκάι μονορούφι και μεθύσεις από τη σύγκλιση...με το μαλακό...

Μ.Και δεν μου λες ρε Λουκά, όταν πιάσουμε...λέμε τώρα(κουνάει το χέρι του)..όταν πιάσουμε τη πραγματική σύγκλιση τι θα γίνει;

Λ.Τι θες να γίνει...θα...συγκλίνουμε...

Μ.Δηλαδή θα τρώμε με χρυσά κουτάλια;

Λ. Δε ξέρω μπορεί και με επάργυρα...τι να σου πω...

Μ.Θα φορέσουμε κι εμείς δηλαδή κανένα ευρωπαϊκό ρούχο που λέει ο λόγος;

Λ.Γιατί δηλαδή τώρα τι φοράμε αμερικάνικα;

Μ.Μάγος είσαι;΄Ο,τι φοράνε και οι φτωχοί στη Νέα Υόρκη...

Λ.Ρε συ,σου λέει, άμα πετύχουμε τη πραγματική σύγκλιση...λέμε όταν(κουνάνε ξανά τα χέρια)...όσα παίρνει ο Ευρωπαίος θα παίρνουμε κι εμείς...

Μ.Τι εννοείς όσα παίρνει...δηλαδή ο Ευρωπαίος σαν κι εσένα και σαν εμένα πόσα παίρνει;

Λ. Πού να ξέρω, ακόμα δεν συγκλίναμε

Μ. Να σου πω εγώ πόσα παίρνει κι αυτός

(πάει να κάνει τη χειρονομία, αλλά σπεύδει ο άλλος και του το πιάνει)

Λ.Μη ρε...σεμνά...λες να μην ξέρω τι παίρνει;...αλλά δεν είναι πρέπον...

Μ.Ναι αυτό μας μάρανε,το πρέπον...δεν κοιτάμε τα χάλια μας...

Λ.Υπομονή βρε Μάρκο...πού θα πάει δεν θα την πετύχω...τότε να δεις τι θα κάνω για σένα εγώ ο φίλος σου...

Μ.Ποιά να πετύχεις ρε, την πραγματική σύγκλιση;

Λ.Μωρέ ποιά σύγκλιση, ποιός την χ... τη σύγκλιση, την ιπποδρομία λέω...άμα μου κάτσει...

Μ.Η σύγκλιση;

Λ.Ωχ νωρ΄ αδερφέ μου γάϊδαρο σκας...μωρέ ποιά σύγκλιση; ΄Ετσι και συγκλίνει ο Ανεμος, θα σε κάνω Ευρωπαίο πριν την ώρα σου Μάρκο μου, πριν τη σύγκλιση...

Μ. Θα συγκλίνω κι εγώ;

Λ. Μωρέ θα σε κάνω κατευθείαν ...Εγγλέζο...

Μ.Κάτι άλλο όμως λέγαμε...για τη σύγκλιση

Λ.Οχι για την ιπποδρομία λέγαμε...

Μ.Μωρέ ποιά ιπποδρομία...για την σύγκλιση με την Ευρώπη δεν λέγαμε;

Λ. Για την πραγματική σύγκλιση, με τους υπόλοιπους Ευρωπαίους εννοείς...

Μ.Ναι μωρέ...για πες μου λεπτομέρειες...

Λ.Τι λεπτομέρειες; Πώς θα την πετύχουμε, με ποιό τρόπο;

Μ.Τι να τις κάνω τις λεπτομέρειες, το πότε μπορεί να μου το πεις;

Λ.Πότε; Ξέρω γώ;...δεν είν΄ εύκολο...

Μ.Στο περίπου ρε αδερφέ, πάνω κάτω...Σε αυτή τη ζωή ή στην άλλη;

Λ.΄Οχι βρε μην το πας τόσο μακριά...η σύγκλιση δεν είναι σαν τα πιλάφια και τα ουρί του παραδείσου...

Μ.Είσαι σίγουρος ότι δεν είναι κάτι τέτοιο;

Λ.Είσαι υπερβολικός...άλλωστε γιατί βιάζεσαι;

Μ.Θέλω να ξέρω αν σε αυτή τη ζωή θα γίνω Ευρωπαίος φτωχός ή θα παραμείνω όπως είμαι...

Λ.Γιατί δηλαδή ποιά είναι η διαφορά;

Μ.Εσύ δεν λές ότι άμα πετύχουμε την πραγματική σύγκλιση θα εξομοιωθούμε με τους Ευρωπαίους;

Λ. Εεεε...φυσικά...άλλο να είσαι όπως τώρα κι άλλο με τη σύγκλιση...

Μ.Και δηλαδή εσύ γιατί θες να συγκλίνεις με τους άλλους Ευρωπαίους, τι περιμένεις;

Λ.Τίποτα δεν περιμένω να σου πω την αλήθεια, αλλά να...μπορεί να ζήσει ο άνθρωπος Μάρκο μου χωρίς να έχει έναν...στόχο, μια ελπίδα...κάτι;

Μ.Δηλαδή εσύ τώρα έχεις στόχο; Κι αυτός είναι η σύγκλιση;

Λ.΄Οχι η σύγκλιση, η πραγματική σύγκλιση...

Μ. Α, ναι με συγχωρείς την πραγματική εννοούσα...δηλαδή αυτός είν΄ ος τόχος σου;

Λ.Βασικά για τώρα, απόψε, ο στόχος μου είναι να πετύχω το σπίτι, γιατί σαν πολλή ώρα περπατάμε...

Μ. Α, γιάσου, τώρα μιλάς σωστά...Βλέπεις να πετυχαίνουμε το στόχο;

Λ.Ποιά την πραγματική σύγκλιση;

Μ.Μωρέ ποιά σύγκλιση, το σπίτι...καλά πάμε;

Λ. Τι να σου πω...πιο εύκολο μου είναι να σου πω για την πραγματική σύγκλιση, παρά για το σπίτι...

Μ. Αντε καλά κρασιά...

Λ. Μην απογοητεύεσαι Μάρκο μου...μπορεί ψάχνοντας για το σπίτι να πετύχουμε τη σύγκλιση...

Μ. Πού να την πετύχουμε στο δρόμο;

Λ. ΄Οχι ρε...στο κατούρημα...άντε γιατί θα σπάσ΄ η φούσκα μου...Αντε και να βρούμε κανένα παγκάκι να τη βγάλουμε ως το πρωί και βλέπουμε...έτσι γίνονται αυτά τα πράγματα, όπως και με την πραγματική σύγκλιση...σταδιακά Μάρκο μου...σταδιακά...

                                                                  ΑΥΛΑΙΑ