ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΟΥΜΕ ΚΙ ΑΥΤΟ ΜΕ ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ

    Κάτι άλλαξε σίγουρα προς το χειρότερο από προχτές, που η καθ΄ ημάς Ευρώπη, λόγω ανεπάρκειας της ηγεσίας της απ΄ άκρου εις άκρη, "θυμήθηκε" τον κακό εαυτό της και ξέχασε τις αρχές και της αξίες πάνω στις οποίες οικοδομήθηκε...

...μπήκαμε ήδη σε μια νέα, δυσκολότερη και πιο επικίνδυνη φάση του προβλήματος που άκοντες έχουμε κληθεί να διαχειριστούμε εδώ και πολύ καιρό. Μπήκαμε σε μια εποχή απρόβλεπτη, απροσδόκητη, δύσκολη ανθρωπιστικά, σε μια πιο βάρβαρη εποχή και καλούμαστε να πούμε καταρχήν "όχι στην βαρβαρότητα"...

 ... και οφείλουμε να το πούμε αυτό το ΟΧΙ, εμείς εδώ, να απομονώσουμε άναρθρες κραυγές και υπερβολικές αντιδράσεις, να αντιμετωπίσουμε την κατάσταση με την υπευθυνότητα και κυρίως με τον πολιτισμό με τον οποίο χτίσαμε αυτή την Ευρώπη... Γιατί εμείς βάλαμε τα βασικά υλικά για να χτιστεί η Ευρώπη όπως την ξέραμε τουλάχιστον και όχι το κάθε ανέραστο υποκείμενο, που σήμερα κουνάει το δάχτυλο σε μας...

 ...γιατί εμείς είμαστε η Ευρώπη κι όχι ο κρυόκωλος Αυστριακός υπουργός που βγήκε στον αφρό για να μας θυμίσει το αποκρουστικό παρελθόν... 

 ...Οφείλουμε να σταθούμε όρθιοι φράζοντας τον δρόμο σε ακραίους κάθε είδους και σε ακραίες επιλογές, να σταθούμε άνθρωποι, να αντιμετωπίσουμε δημοκρατικά με βάση τις αξίες της ζωής μας, κάθε νέα δύσκολη κατάσταση, με σεβασμό στην ανθρώπινη φύση και τις ανάγκες της....

 ... Να μην πέσουμε στην παγίδα που μας στήσανε, να μην παρασυρθούμε και εκτονώσουμε το κοινωνικό άγχος που δημιουργούν τέτοιες καταστάσεις πάνω σε αθώους και στα αιώνια θύματα των πολεμοκάπηλων. Μπορεί η Ευρώπη σαν ένωση ανθρώπων να κινδυνεύει με διάλυση, μπορεί να σήμανε το τέλος της όπως λένε πολλοί, μπορεί να φαντάζει πιο κοντά από ποτέ η κατάρρευσή της, αλλά ποιός θα την υπερασπίσει, ποιός θα την σώσει σαν αξία, ποιός θα αναλάβει πρωτοβουλία ώστε να μην χαθεί ακόμη και τώρα τίποτα απ΄ όσα αγαπήσαμε, εκτιμήσαμε, επιλέξαμε, αν όχι εμείς;