Η ΚΟΜΜΕΝΗ ΚΑΛΗΜΕΡΑ

Λέμε συνέχεια για τα ήθη και τα έθιμά μας,για τις συμπεριφορές μας στην καθημερινή ζωή, αλλά ένα είναι το πιο χαρακτηριστικό δείγμα ήθους και συμπεριφοράς, διαχρονικό, πάγιο, ατράνταχτο: "Η κομμένη καλημέρα" και τα "κατεβασμένα μούτρα", κάτι που μας χαρακτηρίζει ανεξαρτήτως μορφωτικού, πολιτιστικού ή άλλου επιπέδου και εξ αφορμών πλείστων.

Γράφεις κάπου, σε εφημερίδα, σε μπλόγκ, στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και οι απόψεις σου ενοχλούν κάποιους; Σου κόβουν την καλημέρα! Λες δημοσίως την άποψή σου που όχι μόνο δεν αρέσει αλλά θίγει κάποιων την θέση και τις πράξεις; Σου κόβουν την καλημέρα! Ψωνίζεις από ένα κατάστημα κάτι; Σου κόβουντην καλημέρα οι υπόλοιποι έχοντες παρόμοιο κατάστημα. Κάνεις κάτι που ξεχωρίζει και είναι προς έπαινο; Εισπράττεις μούτρα κατεβασμένα και αποστροφή!

   Ας το καταλάβουμε...

 ...με τέτοιες συμπεριφορές, με τέτοιο ψυχισμό, με τέτοιες αντιδράσεις, με στραβά μούτρα, κομμένες καλημέρες και μη αποδοχή του καλού, κοινωνία δεν είμαστε και δεν πρόκειται να γίνουμε ποτέ. Το αν εμείς δεμ διαθέτουμε "κατσίκα" δεν κερδίζουμε τίποτα αν ψοφήσει και του γείτονα. Για να πάμε μπροστά (διαχρονικά ζητούμενο και αείποτε κατακτώμενο), είναι απαραίτητο πρώτα απ΄ όλα να απορρίψουμε την λογική της "εξαρτώμενης" καλημέρας και της εγωϊστικής χαράς. Δεν πρόκειται να συμφωνήσουμε όλοι σε κάτι, δεν είμαστε αγέλη, δεν είναι καλή ούτε η ομοιομορφία. Είναι απαραίτητη όμως η φιλομορφία, η αποδοχή του άλλου, η χαρά στη χαρά και η λύπη στη λύπη του πλησίον μας. Για να μην πηγαίνουν τζάμπα τα όσα ακούμε καθημερινά στα λόγια των ευαγγελίων και τα ξεχνάμε μετά την απομάκρυνση εκ των ναών.
   ΄Αντε... ΚΑΛΗΜΕΡΑ ανεξαρτήτως!