ΤΑ ΝΕΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ

   ΄Ολοι ξέρουμε την Κίνηση Περιβάλλοντος και Οικολογίας Σάμου, που ίδρυσαν πριν από δεκαετίες κάποιοι ευαίσθητοι για το περιβάλλον συμπολίτες μας, που έδρασαν σε πολλές περιπτώσεις καταλυτικά και σε άλλες τουλάχιστον χτύπησαν το καμπανάκι, ενημέρωσαν κατέστησαν κοινωνούς κι εμάς τους πολλούς και ή αποφεύχθηκαν ή καταδικάστηκαν στις συνειδήσεις μας ενέργειες σε βάρος του μοναδικού περιβάλλοντος του νησιού μας και επισημάνθηκαν τόσες πολλές αυθαιρεσίες. Το δημοσιογραφικό όργανο της Κίνησης, Η ΒΙΓΛΑ, αποτέλεσε τομή στα δημοσιογραφικά και εκδοτικά δεδομένα του νησιού μας και αποτέλεσε παρά την περιοδική της έκδοση μετερίζι αγώνων, καταγγελιών αλλά και πραγματικής ενημέρωσης.
    Δυστυχώς, καθώς έμαθα σήμερα αρμοδίως,η Κίνηση αντιμετωπίζει εδώ και αρκετό καιρό προβλήματα λειτουργίας σαν σύλλογος, λόγω έλλειψης μελών και δεν μπορεί ούτε καν να συμπληρώσει τα αξιώματα του διοικητικού συμβουλίου,που έμειναν κενά λόγω...θανάτου.
    Το πλέον θλιβερό και τα κακά νέα είναι ότι Η ΒΙΓΛΑ εκδίδει σύντομα το ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ της φύλλο, μια που δεν είναι δυνατή για πολλούς λόγους η συνέχιση της έκδοσής της.
    Τα γράφω όλα αυτά, με το βάρος και της δικής μου ευθύνης, που τόσα χρόνια δεν βοήθησα και δεν στήριξα την Κίνηση και της εφημερίδα, ίσως από υπερβολική εμπιστοσύνη στους άξιους ανθρώπους που την διαχειρίζονταν, σίγουρα από την αδιαφορία του βάρους της καθημερινότητας που μας τσακίζει όλους και λέω... 
    Μήπως μπορούμε να κάνουμε κάτι έστω και τώρα;
      Μήπως μπορούμε να γραφτούμε μέλη στην Κίνηση, ώστε να μπορέσει να στελεχωθεί και να συνεχίσει την χρήσιμη λειτουργία και τις παρεμβάσεις της;
   Μήπως μπορούμε να αποτρέψουμε το κλείσιμο της εφημερίδας;
       ΄Οποιος πραγματικά νοιώθει την ανάγκη να προσφέρει, όποιος θεωρεί την λειτουργία της Κίνησης και του δημοσιογραφικού της οργάνου απαραίτητες για το νησί και την ζωή μας, ας επικοινωνήσει παρακαλώ με ένα μήνυμα και θα βρούμε λύσεις.  
e-mail: geoskap53@gmail.com

ΠΕΦΤΟΥΝ ΟΙ ΜΑΣΚΕΣ ΜΙΑ-ΜΙΑ

Είναι πάντως όχι απλά ενδεικτικό, αλλά τουλάχιστον κραυγαλέο, το πώς πέφτουν οι μάσκες και το πώς αποκαλύπτεται το αποκρουστικό πρόσωπο της καθ΄ ημάς Ευρώπης και των μηχανισμών της. 

      Μόλις ακούστηκε(ίσα που ακούστηκε) η πρόθεση αποσυμφόρησης των νησιών και η μεταφορά προσφυγομεταναστευτικών πληθυσμών(τρίτων χωρών και ανιθαγενών που λένε)στην ενδοχώρα(προσέξτε, όχι στις εταίρους ευρωπαϊκές χώρες, αλλά απλά στην ενδοχώρα μας)έβγαλε ανακοίνωση η γερμανική αστυνομία, ότι αν προχωρήσουμε, θα επανισχύσουν τα αυξημένα-αυστηρά μέτρα ελέγχου για ΄Ελληνες ταξιδιώτες στις πύλες εισόδου των γερμανικών αεροδρομίων. 

      ΄Ετσι, αποκαλύπτεται περίτρανα και χωρίς την ανάγκη περαιτέρω αναλύσεων, αυτό που φωνάζουμε χρόνια τώρα. Πως όλοι αυτοί οι εργολάβοι του ανθρωπισμού μαζί και οι δικοί μας υπεργολάβοι-δραγάτες της ευρωπαϊκής ηρεμίας των ομογάλακτων κυβερνήσεων που τους ταϊζουν και τους διατηρούν στην εξουσία για να μένουν εκείνοι ανενόχλητοι, αυτό που ανέκαθεν επιζητούσαν και είναι ο βασικός τους στόχος, ήταν ο εγκλωβισμός των ανθρώπινων ροών στα πέντε «προσφυγονήσια», γιαυτό και έφτιαξαν έτσι την περίφημη συμφωνία επαναπροώθησης(σύντομο ανέκδοτο) Ε.Ε.-Τουρκίας, προκειμένου να εγκλωβίσουν, μαζί με τους ερχόμενους εξ ανατολών, και εμάς για να πετύχει το σχέδιό τους.     Γιαυτό κάθε φορά που φωνάζαμε για μεταφορά στην ενδοχώρα ο Μουζάλας έβγαζε φλύκταινες, γιαυτό κι ο τωρινός υπουργός μόλις κατακλιθεί βλέπει στον ύπνο του αποσυμφόρηση. 

     ΄Ένα μπορούμε να πούμε σαν σύνθημα, με σιγουριά και να το εμπεδώσουμε κιόλας: «Μας δουλεύουνε ρέέέέ»!

Η ΑΝΘΡΩΠΟΓΕΩΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ ΔΗΜ.ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

(Παλιά φωτογραφία από συνεδρίαση)

 Η απόρριψη της πρόσφατης αυτοπρότασης συμμετοχής του Δημάρχου σε δημοτικό νομικό πρόσωπο, αν μη τι άλλο είναι δείγμα ισχυρής αμφισβήτησής του, λίγους μήνες πριν την λήξη της θητείας και είναι ασφαλώς χρονικό σημείο σημαντικών εξελίξεων. Κάτι τέτοιο ασφαλώς και δεν έχει προϋπάρξει σε δημοτικό συμβούλιο.

    (Αντί επί πώλου όνου θα εισέλθη στο δ.σ. του Λ.Τ. επί βέσπας)
 Αλλά η σημασία έγκειται στην «ανθρωπογεωγραφία» των ψηφισάντων και τις βαθύτερες αιτίες της στάσης τους.Οι μόνοι καθαροί ψήφοι ήταν τα δύο όχι, από τους υπόλοιπους «παρόντες»-μαζί και η έκπληξη της  κυρίας επί των τιμών, που έστειλε μήνυμα για άλλο λόγο-είχαν καθένας την σημασία του. 

("Αίγες και κατσίκια" σε αυτονόμηση)

 Π.χ.οι έγκαιρες αποχωρήσεις(θυμήθηκα ότι έχω μια δουλειά), ή το μπλοκ των δυτικών που ασφαλώς ήθελαν έναν πρόεδρο εκ δυσμών προερχόμενο, αλλά και το ανεξερεύνητο ΝΑΙ του μονίμως «λοιδωρούμενου πολιτικά» στις συνεδριάσεις από όλους της πλειοηφίας, επικεφαλής της ΑΚΙΣ.

(Η μοναχικότητα του δ... συγνώμη του γλάρου)

 Το καλύτερο σχόλιο που διάβασα ήταν στο RadioCafé.gr , δηλαδή ότι θα μπορούσε ο δήμαρχος να βάλει στη θέση του παραιτηθέντος έναν αιρετό ή πολίτη, γνώστη του αντικειμένου να τον ψηφίσουν και οι… πέτρες. 

                                          (Ο καταλληλότερος πρόεδρος του Λιμ.Ταμείου)
Αλλά φαίνεται πως στον συνδυασμό της πλειοψηφίας έχει ενσκήψει…πολιτικός περονόσπορος!

                                 

                                        ΕΙΝΑΙ ΘΕΜΑ-ΚΑΙ-ΑΝΤΟΧΗΣ

   Την Κυριακή 15 Ιουλίου 2018, δημοσίευσα εδώ ένα άρθρο-άποψη  με τίτλο «ΕΙΝΑΙ ΘΕΜΑ ΑΙΣΘΗΤΙΚΗΣ», που σχολιάστηκε ποικιλοτρόπως, θετικά και αρνητικά και αφορούσε τις επιπτώσεις στην πρωτεύουσα πόλη, από την λειτουργία στα «σπλάχνα» της του ΚΥΤ και των επεκτάσεων αυτού.

   ΄Όμως δεν είναι μόνο θέμα αισθητικής, που από κάποιους μπορεί να εκληφθεί ή και να χρεωθεί ως «ρατσίζουσα» αντίληψη, γιατί έτσι τους βολεύει πολιτικά ή επιχειρηματικά. Είναι θέμα και αντοχής. Αντοχής πέραν των βασικών δημόσιων υποδομών και των φυσικών πόρων και των πολιτών, από την κατάχρηση της υπομονής και της ανοχής τους, χάριν ανθρωπισμού και πολιτικού πολιτισμού.

   Είναι η απομύζηση πόρων όπως π.χ. το νερό ή το ηλεκτρικό ρεύμα, που εκτός της όποιας υπερκατανάλωσης που είναι διαπιστωμένη, αλλά καλά κρυμμένη από τους αρμόδιους(τουλάχιστον για το νερό), είναι και φυσική απόρροια της ύπαρξης μιας δεύτερης πόλης μέσα στην πόλη και ενός αριθμού διαβιούντων ατόμων που κατά διαστήματα εγγίζουν τον αριθμό των μονίμων κατοίκων αυτής της πόλης. Της πόλης που άφρονες πολιτικές και πολιτικοί εκπρόσωποι, αποφάσισαν ετσιθελικά, σχεδόν δικτατορικά, να καταδικάσουν σε αφανισμό προϊόντος του χρόνου.

   Υποδομές δημόσιες ή δημοτικές έχουν «καταληφθεί» από τους τρόφιμους του ΚΥΤ και των πέριξ χώρων του, εκτοπίζοντας στην ουσία τους ντόπιους κατοίκους από παντού,αυτούς που σημειωτέον-για να μην ξεχνιόμαστε-πληρώνουν φόρους, τέλη και άλλα για την λειτουργία και την συντήρησή τους. Παιδικές χαρές  κατακλύζονται αποκλειστικά από αυτούς τους κάθε εθνικότητας πολίτες,το δημοτικό στάδιο Σάμου καθημερινά χρησιμοποιείται από αυτούς, μην αφήνοντας περιθώριο στους ντόπιους να αθληθούν,πλάζ ολόκληρες ή σε μεγάλο τους μέρος είναι κατειλημμένες, με συνέπεια να μεταβάλλονται όλοι αυτοί οι χώροι σε ιδιότυπα γκέττο.

    Ως πότε νομίζετε εσείς οι «αλληλέγγυοι»(να δείτε που αυτός ο επιθετικός προσδιορισμός «ευγενείας», θα εκπέσει σε ύβρη στο τέλος) ότι μπορεί να συνεχίζεται αυτή η κατάσταση χωρίς αντιδράσεις; 

    Γιατί πρέπει να δοκιμάζονται οι αντοχές και μόλις υπάρξει η παραμικρή αντίδραση, να σπεύδουν οι αρμόδιοι κυβερνητικοί παράγοντες να εξομαλύνουν καταστάσεις; 

     Σε ποιους αρέσει να παίζουν το πολιτικό παίγνιο της γάτας και του ποντικού;

                                                              ΕΘΝΙΚΗ ΟΔΥΝΗ 

       Εθνική οδύνη είναι το γενικό αίσθημα από την αυγή της 24^ης Ιουλίου, όταν η δημοκρατία μας γινόταν 44 ετών και βρισκόμαστε εμπρός σε Δαντικές εικόνες. Εθνική οδύνη για τους τόσους εφιαλτικά αδικοχαμένους ΄Ελληνες, για τις χαμένες περιουσίες και τους κόπους μιας ζωής, για το περιβάλλον που φόρεσε την μαύρη «μπέρτα» του πένθους, για την νέα εθνική πληγή στο σώμα της πατρίδας μας, που πρόσθεσε μια ακόμη μεγάλη ουλή στις τόσες προηγούμενες.

    Συμβαίνουν κι αλλού, σε χώρες ανά τον κόσμο που διαθέτουν δρυμούς και πυκνή βλάστηση όπως η δική μας, που περνούν μεγάλα διαστήματα χωρίς βροχές, που από αστοχίες ή απερισκεψίες προκαλούνται καταστροφές, ας μην το θεωρούμε δικό μας θλιβερό προνόμιο.

    Αρκεί να μαθαίνουμε, να προνοούμε, να οργανωνόμαστε, να επαγρυπνούμε, να διαφυλάττουμε αυτή την κοινή περιουσία από την απώλεια, ό,τι δηλαδή κάναμε εμείς εδώ στο νησί, μετά την κακή εμπειρία που μας σημάδεψε, αλλά μας αφύπνισε και οδηγηθήκαμε σ΄ αυτό το θαύμα κοινωνικής συνείδησης. Το εθελοντικό κίνημα, μοναδικό και αποτελεσματικό.

   Το θαύμα της ενότητας και της ομόνοιας, της ατομικής, συλλογικής και ενιαίας δράσης απέναντι σε οποιαδήποτε καταστροφή, της εγρήγορσης και επαγρύπνησης για την προστασία του συνεχώς αναγεννώμενου φυσικού μας περιβάλλοντος, αλλά κυρίως το θαύμα της πολιτικής ενότητας που-κακά τα ψέματα-δεν απαντάται σε άλλες απαραίτητες ή χρήσιμες περιπτώσεις για τον τόπο μας.

     Ανεξάρτητα από τα πλήγματα, το μέγεθός τους ή το μέγεθος του τόπου που συνέβησαν, φρονούμε ότι η Σάμος δίνει το παράδειγμα, το πρότυπο, πάνω στο οποίο όχι μπορούν, αλλά οφείλουν άμεσα να οργανωθούν, όλοι όσοι αγαπούν τον τόπο που μένουν ή διαβιούν τους θερινούς μήνες. Πάντα υπάρχει μια χρονική στιγμή, μια συγκυρία, που εκτός από τον πόνο και την οδύνη, γεννά μέσα από τις στάχτες, την συνειδητοποίηση, την ανάγκη για επαν-εκκίνηση, για μια νέα αρχή, για μια νέα ζωή με χαραγμένη στη μνήμη την απώλεια τόσων και τόσων ανθρώπων, για την αποφυγή απώλειας κι άλλων στο μέλλον.

    

                             

ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΜΟΝΟΥΣ ΚΑΤΕΧΟΝΤΕΣ ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑ

΄       Εκτός από τους κατέχοντες την μία και μόνη αλήθεια, δογματικούς κάθε τάσης και δοξασίας, υπάρχουν ή τουλάχιστον μας προέκυψαν εσχάτως(έτσι είναι οι μόδες έρχονται συνήθως απέξω,λανσάρονται και αποκτούν οπαδούς) και οι κατέχοντες μόνοι αυτοί την ευαισθησία για τους πρόσφυγες, τους οικονομικούς μετανάστες, τους αιτούντες γενικά άσυλο κι όλοι οι άλλοι- χάριν συντομίας να υποθέσω- αποκαλούνται ρατσιστές, φασίστες,ανάλγητοι ή τουλάχιστον... μη ευαίσθητοι. Προς αυτούς λοιπόν το παρόν σημείωμα, και να ξέρουν ότι ούτε η διακοπή της "καλημέρας" εκ μέρους τους, αλλά ούτε και τα απειλητικά υποννούμενα πιάνουν στην περίπτωσή μου, διότι καθώς λέει και η παροιμία "καθαρός ουρανός, αστραπές δεν φοβάται", πόσο μάλλον όταν δεν πρόκειται για αστραπές αλλά για... αέρια εντέρου.

       Αυτοί λοιπόν που υπερασπίζονται άκριτα την διαμορφωθείσα κατάσταση με το μεταναστευτικό, δηλώνοντας την αλληλεγγύη τους και παριστάνοντας τους μόνους ευαίσθητους, γιατί δεν πηγαίνουν κάθε μέρα από κεί,από την περιοχή του ΚΥΤ,γιατί δεν μιλάμε πλέον γιαυτή καθεαυτή την εγκατάσταση, όταν η σκηνούπολη πέριξ των βασικών εγκαταστάσεων, συνεχώς επεκτείνεται, σε παρακείμενες ιδιοκτησίες, χωρίς τις στοιχειώδεις υποδομές διαβίωσης ανθρώπων. Ας πηγαίνουν καθημερινά να βλέπουν την εξαθλίωση και την προσβολή της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, και μετά να επαίρονται για το βαθιά πολιτικό έργο της κυβέρνησής τους. Ας πηγαίνουν από κει να βλέπουν τις συνθήκες υγιεινής, το αερομεταφερόμενο σιτηρέσιο λόγω "κεντρικής επιλογής" του κυβερνητικού τους εταίρου.  Ας βλέπουν ακόμη την καθημερινή απειλή μιας υγειονομικής κρίσης, της "αναβίωσης" ασθενειών που είναι απολύτως φυσικό να επανέρχονται, αφού οι συνθήκες διαβίωσης προσομοιάζουν με εκείνες περασμένων αιώνων.Ας νοιώσουν, τέλος, την  ψυχική κατάσταση τόσων ανθρώπων που ασφυκτιούν σε έναν χώρο εντελώς ακατάλληλο για τον αριθμό τους, που ολημερίς πηγαινοέρχονται εδώ κι εκεί στην πόλη, που διαπράττουν κοινά ποινικά αδικήματα, που ξεσπούν σε καυγάδες μεταξύ τους(ευτυχώς, ως τώρα),  γιατί δεν τους χωράει ο τόπος, γιατί δεν έχουν με κάτι να απασχοληθούν, γιατί δεν μπορούν να νικήσουν τον αδίστακτο χρόνο της αναμονής και μάλιστα για κάτι που δεν έρχεται.

          Ξέρετε κάτι κύριοι και κυρίες(ιδίως αυτές)αλληλέγγυοι-ες; Αν έχετε αυτή την εγγενή άποψη, περί μονοπώλησης της ευαισθησίας, αν ονειρεύεστε, εν τη ιδεοληψία σας, κόσμους ιδανικούς, αταξικούς και αγγελικά πλασμένους, δικαίωμά σας να το πιστεύετε αλλά μην προσπαθείτε να το επιβάλλετε στο κοινωνικό σύνολο. Δεν έχετε ούτε την ανθρώπινη συγκατάβαση, ούτε και την πολιτική πλειοψηφία για να προβαίνετε σε αυθαίρετα συμπεράσματα και αποφάσεις. Και μια που διανύουμε το μακρύ, ζεστό μας καλοκαίρι θα σας προέτρεπα να ακολουθήσετε το γνωστό σλόγκαν "τα κουβαδάκια σας και σ΄ άλλη παραλία", αυτή είναι "πιασμένη".

    Η φωτογραφία είναι παλιά(σκόπιμα), για να υπενθυμίζει σε όλους μέρες αλληλεγγύης του συνόλου της Σαμιακής κοινωνίας.

                                         

                            ΕΙΝΑΙ ΘΕΜΑ ΑΙΣΘΗΤΙΚΗΣ
  Μπορεί να περνάει καιρός χωρίς έκφραση θέσης, πάνω σε καίρια ζητήματα, αλλά το ΠΕΡΙΣΚΟΠΙΟ κάνει αισθητή την παρουσία του, όποτε κρίνω ότι πρέπει να συμβάλω στην δημόσια-διαδικτυακή συζήτηση. Αφορμή για την σημερινή παρέμβαση το μεγάλο πρόβλημα των ημερών, σε σχέση με τις προσπάθειες των επαγγελματιών της παραλιακής να προσελκύσουν κόσμο με διάφορες διασκεδαστικές αφορμές.

Ø       =Στην πρωτεύουσα δεν πρόκειται ούτε να περπατήσει ούτε να ποδηλατίσει κανείς, όσο κυριαρχείται από τους αλλοδαπούς και την «κουλτούρα» τους. Η πρωτεύουσα δεν πρόκειται να ξαναγίνει νησιωτική παραλιακή πόλη, αν δεν αποσυμφορηθεί από το άχθος του προσφυγομεταναστευτικού. Και αυτό πρέπει να το πράξουν οι καθ΄ ύλη αρμόδιοι, αλλά πρέπει να επιλέξουμε και να επιβάλουμε λύσεις κι εμείς. 

       =Λύσεις που θα είναι πολιτικές και αποφασιστικές. Από την στιγμή που αποσυμφόρηση όπως πρέπει δεν πρόκειται να γίνει, εκτιμώντας τα ισχύοντα και προαποφασισμένα εν Ευρώπη και εν Ελλάδι, και η πιθανότερη εξέλιξη είναι η διαιώνιση της κατάστασης, με κάποια μικρή βελτίωση ίσως, η λύση είναι η μεταφορά του ΚΥΤ σε χώρο εκτός πόλης, αλλά και γενικά οικιστικού ιστού επί του νησιού. Παράδειγμα τρανό η γειτονική Χίος, που το ΚΥΤ είναι εκτός οικιστικού ιστού.

              =Διότι το μεγαλύτερο έγκλημα εξ αρχής, ήταν η κατασκευή του ΚΥΤ στις παρυφές της πόλης κι αυτό είναι που συνεχίζει να την ταλαιπωρεί και να την απαξιώνει. Αυτό που πρέπει να απαιτηθεί από τους εκλεγμένους εκπροσώπους μας, είναι ένα και μοναδικό. Η επαναφορά της πρωτεύουσας πόλης στην πρότερη κατάσταση. 

      =Ας πιστέψουμε-παρά το ότι βαρύνεται με το κυβερνητικό αμάρτημα της αναξιοπιστίας-τον νυν υπουργό, που ζητά να δημιουργηθεί αλλού(κι ας του υποδείξουμε εμείς πού),νέο ΚΥΤ. Ας μην τον οδηγήσουμε στην εναλλακτική λύση που προτείνει, δηλαδή στην «βελτίωση του υπάρχοντος ΚΥΤ», γιατί προαισθάνομαι ότι θα το μετανοιώσουμε. 

      =Κι όποιοι έχουν αντιρρήσεις και επιμένουν στην «απόλυτη λύση», ας μου πουν πώς- και κυρίως πότε- την βλέπουν. 

       =Και φυσικά ας προσέξουμε να μην επικρατήσουν τα μικροσυμφέροντα, γιατί αυτή η πόλη, η πρωτεύουσα(κατ΄ ευφημισμόν), πέραν του προσφυγομεταναστευτικού που την ταλανίζει σήμερα, πάντα, στην ιστορική της διαδρομή, βλαπτόταν από αυτά(τα μικροσυμφέροντα). Το ξέρουν αυτό καλά όσοι γεννήθηκαν, μεγάλωσαν, έζησαν σ΄ αυτήν, την αγάπησαν και συνεχίζουν να την αγαπούν. 

      =Γιατί πέραν των όσων εγκλημάτων έγιναν σε βάρος της ως τώρα διαχρονικά, η πόλη δεν φταίει σε τίποτα, ήταν, είναι και θα παραμείνει για όλους εμάς,αξιαγάπητη.

     ΤΟ 2028 ΠΟΙΌΣ ΘΑ ΤΟ ΘΥΜΑΤΑΙ ΤΟ "ΣΚΟΠΙΑΝΟ" ;

              Δεν ξέρω τι άποψη έχει ο καθένας, και είναι σεβαστή, αλλά στο θέμα του εθνικού θέματος της εποχής(ξανά), τα πράγματα είναι απλά.

        Κωδικοποιώ την θέση μου για να αποφύγω πλατειασμό:

= Η Μακεδονία είναι ελληνική σαν περιοχή και καταγωγή.

=Οι «Μακεδόνες» των Σκοπίων είναι θύματα ιστορικής απάτης, αφού είναι Σλάβοι που έφτασαν εκεί πολύ μετά την εποχή του Φιλίππου ή του Μ.Αλεξάνδρου.

=Τα ιστορικά ευρήματα βρέθηκαν και βρίσκονται ακόμη στην ελληνική Μακεδονία, ενώ το κίβδηλο κρατίδιο βρίθει αγαλμάτων και συμβόλων σε μια καρα-κιτς σύνθεση.

     Και πάμε στα δικά μας:

=Η ρήση Μητσοτάκη ότι «σε δέκα χρόνια ποιος θα θυμάται…» δεν επιβεβαιώθηκε, όπως και άλλες του προβλέψεις.

=Η ιστορία με τα συλλαλητήρια επαναλαμβάνεται, σαν ανάγκη του καθενός να εκφράσει τον πατριωτισμό του, τον οποίο εκμεταλλεύονται οι διάφοροι «επιτήδειοι»(επιεικής χαρακτηρισμός), δήθεν ανεξάρτητοι, για να κάνουν τα παιχνίδια τους(κρατήστε στη μνήμη σας φάτσες διοργανωτών για…μελλοντική χρήση).

=Συλλαλητήρια με σκαλιστές πολυθρόνες ιεραρχών στην εξέδρα, ή καθίσματα ανήμπορων υπερηλίκων, θυμίζουν κακόγουστες ταινίες, επίσης κακής αισθητικής.

=Για τον «άγιο» Θεσσαλονίκης δεν έχω να πω κάτι, είναι γνωστός, όμως για τον κεντρικό ομιλητή(!) του επικείμενου συλλαλητηρίου, τον υπερενεννηκοντούτη μουσικοσυνθέτη έχω. Είναι άλλο η προσήκουσα τιμή του έθνους στο μεγαλειώδες καλλιτεχνικό του έργο κι άλλο η πολιτική του διαδρομή, έχω μάθει να τα ξεχωρίζω γιατί ο ίδιος μου έδωσε τις αφορμές. Να θυμίσω ότι ο Μίκης Θεοδωράκης, η μόνη φορά που ασχολήθηκε ενεργά με την πολιτική, όντας σύμβολο της Αριστεράς και σημαία της, ήταν μετά το βρώμικο ΄89, όταν με τα χίλια ζόρια και με την «Κατσικοψήφο» ο Κ.Μητσοτάκης κατάφερε να κατακτήσει το όνειρό του και να γίνει πρωθυπουργός. Κι ο Μίκης έσπευσε να γίνει υπουργός του!΄Ηταν και η μόνη φορά. Δικαίωμα του καθενός,αν τον εκφράζει, αλλά εμένα δεν με εκφράζουν τέτοιες… εκπροσωπήσεις και «σημαίες».

=Στις εκτιμήσεις τώρα… Δεν πιστεύω ότι υπό τις παρούσες συνθήκες, με τα υπάρχοντα δεδομένα, τα στερεότυπα, τις εμμονές και τις αγκυλώσεις μπορεί να υπάρξει λύση του Σκοπιανού(ας το λέμε έτσι). Κι αυτό γιατί οι άνθρωποι αυτοί έχουν γαλουχηθεί με τον μύθο του Μακεδόνα, απόγονου του Μ.Αλεξάνδρου, του ονείρου της μεγάλης Μακεδονίας που θα βλέπει θάλασσα(Θεσσαλονίκη), έχουν ένα σύνταγμα που δεν πρόκειται να αλλάξουν(αλλά και να το κάνουν… ξανα-αλλάζει). Άπό την μεριά μας, όσο κι αν πιέζουν οι Αμερικάνοι για τους δικούς τους γεωστρατηγικούς σχεδιασμούς, καμμιά κυβέρνηση δεν μπορεί να παρεκλίνει από βασικές αρχές και ιστορικές αλήθειες.

     Καλόν αγώνα την Κυριακή, μακάρι να μην υπάρξουν έκτροπα και μετά… θα  κάάάάθεστε!

     ΄Αλλωστε το 2028 ποιος θα το θυμάται το Σκοπιανό;

΄Ενας ναυπηγός στην στιχουργική

   Υπήρξε για μένα μια ευτυχής συγκυρία, η γνωριμία και η ενασχόλησή μου με τις δραστηριότητες της οικογένειας Χούμα, τους γιούς ειδικά του ήρωα της διαφυγής 1940-45 Καπετάν Μιλτιάδη Χούμα, γνωστού ως Captain Milton,που μεγαλούργησε με το σκάφος του την "Ευαγγελίστρια". Με τον γιό του τον Νίκο η γνωριμία μου ήταν σύντομη, μια και τον περσινό Φεβρουάριο έφυγε από την ζωή στα 66 του από καρκίνο. ΄Ηταν ένας άνθρωπος που επιφυλάσσομαι κάποια στιγμή να καταγράψω την προσωπική του διαδρομή, με την βοήθεια του αδερφού του Γιάννη, περί του οποίου ο λόγος σήμερα και με αφορμή μια συνέντευξή του στο πολύ καλό μουσικό περιοδικό ΜΕΤΡΟΝΟΜΟΣ, την οποία έχω την τιμή να υπογράφω σαν συνομιλητής.        

 Το καλοκαίρι που μας πέρασε, με αφορμή τις τιμητικές κατ΄ έτος εκδηλώσεις για τον ήρωα πατέρα, στην γενέτειρά του την Χώρα(λαϊκός αγώνας δρόμου, επιμνημόσυνη δέηση, μουσική βραδιά, με τον εξαίρετο αυθεντικό λαϊκό τραγουδιστή Τάκη Κωνσταντακόπουλο), ο Γιάννης Χούμας έδωσε το "στίγμα" της ζωής του, την ενασχόλησή του με την στιχουργική, για τον φίλο του Τάκη Κωνσταντακόπουλο, αλλά και για την θεώρηση του κόσμου μας, ακόμη και για τα προσωπικά του. Η κουβέντα δημοσιεύτηκε στο τεύχος Οκτώβριος-Δεκέμβριος 2017, του καλού τριμηνιαίου μουσικού περιοδικού ΜΕΤΡΟΝΟΜΟΣ(εξώφυλλο-συνέντευξη). 

           Δηλώνω ευτυχής και τυχερός που στην διαδρομή της ζωής μου-και μάλιστα σε αυτή την φάση της ωριμότητάς μου-βρέθηκε στον δρόμο μου αυτός ο άνθρωπος, ο Γιάννης Μιλτιάδη Χούμας. 
         Γιάννη, σ΄ ευχαριστώ για την πολύτιμη φιλία σου!