ΑΪΝΤΕ ΜΗ ΦΟΒΑΣΑΙ...

 ...μη φοβάσαι, φίλος με τον πόνο νάσαι- πάντα έχει η ζωή κάτι πιο βαθύ να πει- και ο φόβος, ναι και ο πόνος- είναι δυό σοφοί"(Τραγούδι "Μη φοβάσαι" στίχοι Μανώλης Ρασούλης, μουσική Νίκος Ξυδάκης, 1987..... 
   Και στη συνέχεια τα άλλα κουπλέ:

Μες στο νόημα πάντα θα `ναι
όποιος πάθει κι όμως μάθει
οι φοβέρες δε φτουράνε
και ο χάρος κάνει λάθη

Δυο παιχνίδια σε ζορίζουν
είναι ο θάνατος κι η αγάπη
παίξ’ τα και τα δυο κι ας χάσεις
θα βγει η ήττα σου απάτη

 Ο φόβος, αυτός είναι που πρέπει να εξαλειφθεί από την ζωή των ανθρώπων. Από τον φόβο της τιμωρίας του Θεού(ο Θεός δεν τιμωρεί τους ανθρώπους, απλά γιατί τους αγαπάει), ως τον φόβο της εξουσίας, μέχρι τον πρόσφατο σχετικά φόβο της... χρεωκοπίας. Μάθανε να κυβερνούν με τον φόβο, να τον χρησιμοποιούν σαν εργαλείο άσκησης της όποιας εξουσίας τους, να τον έχουν δεξί χέρι τους ένα πασπαρτού για κάθε "πόρτα"...

 ...Ο φόβος πρέπει να εκλείψει, να αντικατασταθεί με την παιδεία, τους στόχους, την άμιλλα, την δημιουργική αναγνώριση, τις όποιες κατακτήσεις του ανθρώπου... Γιατί ο φόβος ποτέ δεν έφερε αποτέλεσμα, ποτέ δεν εξέλιξε τίποτα, υστέρηση προκάλεσε, ανέστειλε διαχρονικά την ανθρώπινη δημιουργία....

Να μην φοβόμαστε λοιπόν, να ελπίζουμε λέφτεροι από φόβο, ενώ παράλληλα να δημιουργούμε, να χτίζουμε τείχη απόκρουσης του φόβου, αντί να εγκλωβιζόμαστε στα δικά του, σ΄ αυτά που ορθώνουν όσοι μας θέλουν "εν-τειχι-σμένους" και όχι ευτυχισμένους!