Ο "ΑΠΟΚΕΦΑΛΙΣΜΟΣ" ΤΗΣ ΚΕΦΑΛΟΠΟΥΛΟΥ

   Και μια που από σήμερα το θέμα είναι το 10ήμερο σφράγισμα των τριών καταστημάτων διασκέδασης της οδού Κεφαλοπούλου, λόγω που τρίτωσαν οι μηνύσεις εναντίον τους, αποτέλεσμα των καθημερινών καταγγελιών, που απ΄ ότι διάβασα τουλάχιστον,ενέχουν μια περίεργη συχνότητα, από περιοχές μη γειτνιάζουσες, καταγγελίες που αναφέρονται μεν στο δικαίωμα όσων θέλουν την ησυχία τους, αλλά που δεν μπορεί αυτό το δικαίωμα να έχει τις επιπτώσεις που τελικά έχει, καταρχήν στο όνομα της τουριστικής μας πόλης, στην οικονομία της, στην απασχόληση εργαζομένων, στην νυχτερινή διασκέδαση, που είναι ένα στοιχείο βασικό ενός τουριστικού προορισμού.
   Θα συμφωνήσουμε με όσους λένε ότι θα έπρεπε να είχε γίνει χωροταξική οριοθέτηση ζωνών διασκέδασης όπου και θα μπορούσαν να λειτουργούν τέτοια κέντρα χωρίς ωράριο και ηχητικούς περιορισμούς. Δεν είναι όμως το μόνο που δεν έχει γίνει σ΄ αυτόν τον τόπο και καλώς-κακώς η αρχή της Κεφαλοπούλου μετά το τουριστικό-πλέον-λιμάνι, έχει "καθιερωθεί" σαν σημείο διασκέδασης κυρίως των νέων ανθρώπων, λόγω και της ιδιομορφίας της περιοχής και την γειτνίασή της με την ακτή.
   Οι νόμοι είναι νόμοι και είναι καλοί ή όχι, αυτό παίζει στην Ελλάδα,αλλά το πλαίσιο το καθορίζουν οι ανάγκες, οι κοινωνικές συνθήκες, τελικά η λεγόμενη "αγορά". Από κει και πέρα ασφαλώς είναι απαραίτητος ο αλληλοσεβασμός και η κατοχύρωση των όποιων δικαιωμάτων, όμως ένας καθοριστικός παράγοντας για να συνεχίσουμε να είμαστε και να αποτελούμε κοινωνία, είναι η ανοχή και ο έγνοια για τον άλλον. Αυτό που σε όλες τις άλλες τουριστικά "τρεφόμενες" περιοχές, είναι, με την ανοχή όλων,καθιερωμένο δεν μπορεί για μια πόλη(γιατί δεν μιλάμε για όλο το νησί), σε τουριστική παρακμή να αποτελεί ούτε ζητούμενο, πόσο μάλλον αντικείμενο μηνύσεων, σφραγίσεων και νομικών ελιγμών.
   Να το πω και λίγο πιο "πιασάρικα"; Το καλοκαίρι είναι εποχή για "έξω καρδιά", για εντάσεις, για κίνηση, θέλει ρυθμό και κέφι, είναι εποχή για αγάπη, για έρωτα, για διασκέδαση, για ξενύχτι. Θέλει όλοι να συμμετέχουμε, είτε άμεσα και δια ζώσης όπως η νεολαία και οι επισκέπτες μας,είτε έμμεσα με την υπομονή και την ανοχή μας. Ο χειμώνας θα έρθει και τότε ανενόχλητοι από ντεσιμπέλ και μαρσαρίσματα, θα βαρεθούμε να κοιμόμαστε.