ΘΑ ΄ΘΕΛΑ ΝΑ ΞΕΡΩ...

 Βλέπω κάθε μέρα στο Μαλαγάρι, τις εκατοντάδες των προσφύγων που συνωστίζονται για ταυτοποίηση, για σίτιση, για έκδοση του πολυπόθητου εισιτηρίου, για την επιβίβαση στο πλοίο της φυγής προς το κέντρο, πιο κοντά στον τελικό στόχο-τόπο-χώρα και ....
Θα ΄θελα να ξέρω:
=Πού πάνε όλοι αυτοί οι άνθρωποι
=Ποιές είναι οι προσδοκίες ενός εκάστου
=Τι ελπίζει καθένας ότι μπορεί να πετύχει, εκεί που θέλει να πάει
=ΤΗΝ ΤΥΧΗ ΚΑΘΕΝΟΣ ΑΠ΄ ΑΥΤΟΥΣ
=Τι θα απογίνουν όλα αυτά τα παιδιά 
=Πότε θα μπορέσουν να πάνε σε σχολείο
=Τι γνώσεις θα πάρουν
=Για ποιά πατρίδα θα μάθουν,γιαυτήν που δεν πρόλαβαν να γνωρίσουν, γι΄αυτήν που θα βρεθούν;
=Πώς θα προσαρμοστούν όλοι τους σε μια νέα-δυτική- κουλτούρα
=Τι θα κάνουν με τους περιορισμούς που τους βάζει η θρησκεία τους και η "παιδεία" της
=Πότε θα μπορέσουν να δημιουργηθούν σαν άνθρωποι και σαν οικογένειες, να "βάλουν θεμέλια"
ΘΑ  ΄ΘΕΛΑ ΝΑ ΞΕΡΩ:
=Γιατί αντιλαμβάνομαι το βουνό των δυσκολιών που αντιμετωπίζουν, απ΄ όταν ξεκίνησαν κι ωσπου να φτάσουν εκεί που θέλουν
=Γιατί τους λυπάμαι για την περιπέτειά τους
=Γιατί δεν θα ήθελα να βρεθώ ποτέ στην θέση τους
=Γιατί οι πρόγονοί μου πέρασαν πολλά παρότι ήρθαν στην μητέρα-πατρίδα τους
=Γιατί δεν θέλω οι άνθρωποι να γίνονται πρόσφυγες, να ξεριζώνονται από τις εστίες τους
=ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ!